ADN GALEGO.- Moitas veces téñome preguntado interiormente por qué certas cousas producen sentimentos ben diferentes entre distintas persas. No meu caso nin os touros, nin o flamenco, nin a bandeira de España, nin o himno, me producen sentimento algún, en todo caso de rexeite. Nembargantes, me producen escalofríos, erízanme a pel escoitar versos de Rosalía ou Curros ou Pondal, ver paisaxes das nosas costas ou do interior, sentir tocala gaita, entrar en tascas a tomar una viños, percorrer ruas antiguas de capitales ou vilas, sentir o cheiro das mimosas, ver a color das viñas e das montañas no outono, ver vellas de loito riguroso ... Podemos dizer que é o noso ADN, o galego.